Berlijn, stad van extremen: Deel 2

Sinds gisterenmiddag ben ik na meer dan 14uur reizen met de trein aangekomen in Ravensburg. Echt ongelofelijk eigenlijk dat reizen in 1 land zo lang kan duren!! Maar goed, het was een plezante reis samen met Mandy en Caroline. De anderen hebben besloten een dagje langer in Berlijn te blijven als voorzien, maar ik moést terug omdat ik een examen heb.
Maar genoeg gezeur over treinen, hier volgt het vervolg van een overzichtje Berlijn:

De Muur
De Berlijnse muur is gevallen in november 1989. Oost- en West-Berlijn werden toen na bijna 30 jaar scheiding herenigd en de schade was enorm. Oost-Berlijn was in die tijd zodanig verarmd door een economie die er stilgestaan had, terwijl West-Berlijn dan weer een enorme economiesche groei kende en zich ondanks de dat ze afgesloten waren van de rest van het westen (het was een westers 'eiland' in Oost-Duitsland) tot een bloeiende stad had kunnen uitgebouwen. Het zou dan ook veel moeite kosten om de stad haar oude glorie terug te geven. Maar Duitsers zouden Duitsers niet zijn als ze niet meteen zouden beginnen heropbouwen en daar vrij snel in slagen ook. Intussen zijn de lege vlaktes waar de muur stond dan ook grotendeels volgebouwd en is Oost-Berlijn al stukken mooier. Maar om het bloedvergieten dat met 30 jaar scheiding gepaard ging nooit meer te vergeten staan nog altijd grote stukken muur in de stad verpreid. Bovendien loopt er een lijn over de grond die toont waar de muur gestaan heeft. Aan het Oost-Station staat er ook nog een kilometerslang stuk muur bewaard waar toeristen langs kunnen wandelen. En overal in de stad vind je gedenktekens voor de naar schatting 200 vluchters van Oost naar West die neergeschoten werden.

Duitse Hoofdstad
De beslissing om Berlijn na de oorlog terug als hoofdstad te maken is voor de Duitsers een van de belangrijkste in de Duitse geschiedenis geweest. Het was niet alleen voordien altijd al de hoofdstad geweest, maar het staat ook symbool voor de eenmaking van Duitsland. Net zoals de verhuis naar Bonn een symbolische zet tov de DDR was. Aanvankelijk werd wel gevreesd voor de neergang van Bonn, daarom zijn ook een vijftal ministeries daar gebleven. Intussen is Bonn veel welvarender en aantrekkelijker als toen het nog de hoofdstad was. Daarom wordt er stillaan overwogen om alles terug naar Berlijn over te hevelen.

Staking bij het openbaar vervoer
Net als wij aankwamen in Berlijn besloten ze bij het openbaar vervoer te staken. Vanaf woensdag zou alleen de S-Bahn (soort trein) nog rijden. Bussen, trams en metro werden volledig stilgelegd. Deze platlegging van Berlijn was jammer genoeg niet alleen voor ons nadelig. Net nu is er één van de grootste toerismebeurzen ter wereld aan de gang. Hopen reizigers zaten vast op de luchthaven en moesten 30 minuten of langer wandelen om de binnenstad te bereiken omdat er geen andere mogelijkheid was. Ondanks het feit dat er zo'n 70 000 taxi's in de Duitse hoofdstad rondrijden was het bijna onmogelijk er een te pakken te krijgen, wat op de beurs dan weer voor immense wachtrijen leidde. Ik deed er zelf dan ook 4 uur over om een taxi van het hostel naar het Hauptbahnhof te bestellen. Gelukkig dat een taxicauffeur mij de raad gegeven had er tijdig aan te beginnen... :-) De taxichauffeurs zijn zelf dan ook totaal niet blij met de situatie. De beurs levert sowiezo genoeg klanten, maar nu moeten ze regelmatig mensen in de kou laten staan en dat is jammer. Bovendien vinden zij dat de politiek tijdig had moeten/kunnen ingrijpen om dit te voorkomen. Het is enorm slecht voor het imago van Berlijn en het toerisme in heel Duitsland.

Uitgaan
Dat Berlijn een grote en veelzijdige stad is als Antwerpen, merk je ook aan het uitgaansleven. Zo kan je er naar een sjieke nachtclub trekken, maar evengoed naar een alternatief cafeetje. Onze eerste avond in Berlijn trokken we naar Oranienburgerstrasse, een straat met ongelofelijk veel restaurants en bars waar je zowat alles kan eten waar je maar zin in hebt. In plaats van daar een normaal cafeetje te kiezen trokken Willy (Duitser van Griekse afkomst die hier in Ravensburg studeert en 2 jaar in Berlijn gewoond heeft) en Virginie (Belgische erasmusstudente in Ravensburg vorig jaar en nu stagiaire bij de Belgische Ambassade in Berlijn) ons binnen in een groot, nogal bouwvallig uitziend pand. Het bleek een kunstenaarshuis te zijn met verschillende verdiepingen en bars. Overal waren dan ook kamers waar kunstenaars hun ding deden. Een paar jaar geleden kon je overal nog rondlopen, intussen zien de kunstenaars hun zaakje in het toerisme en vragen ze geld om hun bezigheden te tonen. Mij deed de bar zelf aan Kassa 4 denken, met dezelfde bizarre indeling van kamertjes en divers volk.
Een andere avond zijn we naar Kulturbrauerei getrokken. Van buiten zag het er uit als een doodgewoon gebouw met een ingang als die van Café Local, een grote poort met lange gang. Maar eens de gang door kwam je uit op een binnenkoer die leek op een soort dorpje binnen de stad (beetje als sommige oude arbeiderswijken in Gent) met disco's, bars, een cinema,restaurants... We zijn er naar een 90's feestje getrokken, dat dan weer deed denken aan een scoutsfuif op het platteland. Echt super en lekker veel zetels zodat ik met mijn pijnlijk voetje goed kon uitrusten.. Heerlijk, dat zouden ze in Ravensburg ook moeten hebben.. :-)

Zo, dat was het als overzichtje van een super, maar kort schoolreisje naar de Duitse hoofdstad. Hopelijk hebben jullie er van genoten. En dan nu: Duitse Mediageschiedenis leren!!

Ciao!!
x