De Braziliaanse meisjes hadden gisteren een kotfeestje. Ze wonen hier beneden in de kelder en delen een grote kamer met tv en stereo (waar mama en Erik gelogeerd hebben). De rest van het kot hebben ze ook voor hun alleen. Dus ideaal voor een feestje. Het was echt wel grappig eigenlijk: met z'n allen in het midden van de kamer dansen op veel te luide muziek. Het deed mij echt denken aan een feesje onder een stel giechelende tienermeisjes... Maar 't was wel eens leuk :-) Liedje ging ongeveer zo: Lola on the table, table, table. Ana on the table, table, table... En gaan!! Ik voelde me echt weer 13 jaar.. :-)
Wat niet zo grappig was, was dat ik wééral op België aangesproken werd. Eerst dacht mijn gesprekspartner van dienst, Pascal, een duitse buur van de meisjes, dat Belgen enkel Frans spreken (denken ze trouwens zowat allemaal hier). Dus ikke uitgelegd dat ik Nederlands spreek en uit Vlaanderen kom. "Aaah, gij komt dus uit het separatistische deel van België!!" Zucht, zoiets ja... Het beeld dat ze in het buitenland van ons hebben is echt prachtig... Leg dan maar eens uit dat clichés niet kloppen en dat er verschillende gemeenschappen enzo zijn met eigen bevoegdheden en... Gelukkig viel Lea me bij dat wij echt wel niet allemaal stereotiepen zijn, maar we gewoon onze culturele verschillen hebben. Nu ja, so much voor het promotiefilmpje over België. Zolang ze niet uitleggen wat Vlaanderen, Wallonie en de Oostkantons zijn zal het écht niet baten denk ik.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten